Farmakologiczne leczenie Alzheimera

Społeczeństwa europejskie starzeją się, dlatego już dziś musimy zdać sobie sprawę z faktu, że za 50 lat w Polsce będzie około pół miliona ludzi cierpiących na chorobę Alzheimera, na świecie liczba ta może wynieść nawet 28 milionów. Jedyną nadzieją pozostają naukowcy, którzy pracują nad najbardziej optymalną formą leczenia farmakologicznego.

Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków zaakceptowała dotychczas tylko dwa środki farmakologiczne zatrzymujące rozwój choroby Alzheimera. Tacrine, dostępny na rynku pod nazwą Cognex, oraz donepezil, sprzedawany pod nazwą Aricept, są to substancje w znacznym stopniu hamujące rozkład acetylocholiny, tzw. inhibitory. Acetylocholina natomiast, jest związkiem, który pozwala na prawidłową pracę układu nerwowego, jej niedobory są typową oznaką choroby Alzheimera. Jednocześnie trwają badania nad innymi substancjami spowalniającymi rozpad acetylocholiny, lecz ich wpływ na oznaki choroby jest niesatysfakcjonujący. Badania wykazują jednak, iż zastosowanie estrogenu przy leczeniu preparatem tacirne, wykazuje u pacjentek lepsze wyniki, niż ograniczenie się do samego tacrine.
Przeciwutleniacze
Trwają również intensywne badania nad przeciwutleniaczami , ich skuteczności w profilaktyce i leczeniu choroby Alzheimera. Naukowcy starają się zniwelować wpływ rodników tlenu na komórki nerwowe, który może być wyjątkowo szkodliwy u osób będących w grupie ryzyka zachorowaniem. Podczas dwuletnich badań nad witaminą E, naturalnym przeciwutleniaczem, naukowcy obserwowali jej skuteczność w połączeniu z inhibitorem zwanym selegiliną. Badaniem objęto grupę pacjentów mieszkających poza domami opieki, będących samodzielnymi w nie mniej niż dwóch wymienionych czynnościach: ubieranie się, jedzenie, zabiegi toaletowe. Rozwój choroby u osób, którym podano placebo był szybszy niż u pacjentów, którzy przyjmowali selegilinę oddzielnie lub razem z witaminą E. Nie zanotowano niepożądanych efektów, a wydatki na leczenie były niskie. Warto zaznaczyć, iż sama witamina E, w duzym stopniu oddaliła moment przeprowadzki do domu opieki. Natomiast selegilina uzyskała znacznie lepsze wyniki, niż inne inhibitory stosowane w leczeniu choroby Alzheimera, a pacjenci nią leczeni pozostali bardziej samodzielni w codziennym życiu, niż przy zastosowaniu innych leków. Środek okazał się też lepiej tolerowany.
Psychoterapia
Przy farmakologicznym leczeniu choroby Alzheimera, należy wyjątkowo ostrożnie i z minimalizacją wszelkich możliwych skutków ubocznych, stosować środki przeciw lękowe, antydepresyjne czy środki przeciw psychotyczne. Należy jednak zaznaczyć, iż choć w niektórych przypadkach psychoterapie mogą być przydatne w zwalczaniu emocjonalnych symptomów choroby Alzheimera, to nie wykazano ich wyraźnej skuteczności.
Terapia hormonalna
Pod patronatem amerykańskich Narodowych Instytutów Zdrowia trwają badania nad wykorzystaniem estrogenu w terapii. Hormon ów wykazuje właściwości antyutleniające, przez co chroni komórki nerwowe przed zniszczeniem, oraz beta-amyloidem, toksyczną pozostałością po produkcji komórek nerwowych. Estrogen ma również stymulujące działanie na komórki nerwowe, produkujące wspomnianą już wcześniej acetylocholinę, pomaga zapobiec jej niedoborom, charakterystycznym dla choroby Alzheimera.